Á rannsóknarstofu eru erfiðar ákvarðanir reglulega teknar til að ákvarða hvernig best sé að framkvæma mikilvægar tilraunir og prófanir. Með tímanum hafa ráðleggingar um pípettu aðlagast að rannsóknarstofum um allan heim og útvega tækin svo tæknimenn og vísindamenn hafi getu til að gera mikilvægar rannsóknir. Þetta á sérstaklega við þar sem Covid-19 heldur áfram að breiðast út um Bandaríkin. Faraldsfræðingar og veirufræðingar vinna allan sólarhringinn til að koma með meðferð við vírusnum. Síaðar pípettuábendingar úr plasti eru notaðar til að rannsaka vírusinn og einu sinni fyrirferðarmiklar, glerpípetturnar eru nú sléttar og sjálfvirkar. Alls eru 10 plastpípettuábendingar notaðar til að framkvæma eitt Covid-19 próf eins og er og flestar ábendingar sem eru notaðar eru nú með síu í þeim sem er ætlað að loka fyrir 100% af úðabrúsa og koma í veg fyrir mengun kross við sýnatöku. En hversu mikið eru þessi verulega dýrari og umhverfislegir ráðleggingar sem raunverulega gagnast rannsóknarstofum um allt land? Ætti rannsóknarstofur að ákveða að skurða síuna?
Það fer eftir tilrauninni eða prófunum sem eru við höndina, rannsóknarstofur og rannsóknarmiðstöðvar munu velja að nota annað hvort ósíðu eða síaðar pípettuábendingar. Flestar rannsóknarstofur nota síaðar ráð vegna þess að þeir telja að síurnar muni koma í veg fyrir að öll úðabrúsa mengi sýnið. Oft er litið á síur sem hagkvæman hátt til að útrýma ummerki um mengun úr úrtaki, en því miður er þetta ekki tilfellið. Pólýetýlen pípettuþjórfé síur koma ekki í veg fyrir mengun, heldur hægir aðeins á útbreiðslu mengunarefna.
Í nýlegri grein Biotix segir: „[Orðið] hindrun er svolítið rangt fyrir sum þessara ráð. Aðeins ákveðin hágæða ráð veitir sanna þéttingarhindrun. Flestar síur hægja aðeins á vökvanum frá því að fara inn í pípettutunnuna. “ Óháðar rannsóknir hafa verið gerðar og skoða val til að tippa síum og skilvirkni þeirra samanborið við ábendingar sem ekki eru síuð. Grein sem birt var í Journal of Applied Microbiology, London (1999) rannsakaði árangur pólýetýlen síu þegar hún var sett inn í lok pipettutopp keilunnar opnunar samanborið við ósíðu ábendingar. Af 2620 prófum sýndu 20% sýnanna flutningsmengun á pipettor nefinu þegar engin sía var notuð og 14% sýnanna voru krossmengaðar þegar pólýetýlen (PE) síuþjórfé var notað (mynd 2). Rannsóknin kom einnig í ljós að þegar geislavirkt vökvi eða plasmíð DNA var pipetted með engri síu, átti sér stað mengun á pipettor tunnunni innan 100 pipettings. Þetta sýnir að þó að síuðu ráðin fari úr magni krossmengunar frá einni pípettutoppi til annars, þá hætta síurnar ekki mengun alveg.
Pósttími: Ágúst-24-2020