برای واکنش های تقویت موفقیت آمیز، لازم است که اجزای واکنش منفرد در غلظت صحیح در هر آماده سازی وجود داشته باشند. علاوه بر این، مهم است که هیچ آلودگی رخ ندهد.
مخصوصاً زمانی که واکنش‌های زیادی باید تنظیم شوند، به‌جای پیپت کردن هر معرف به طور جداگانه در هر ظرف، ایجاد شده است تا یک مخلوط اصلی به اصطلاح تهیه شود. مخلوط های از پیش تنظیم شده به صورت تجاری در دسترس هستند که در آنها فقط اجزای خاص نمونه (پرایمر) و آب اضافه می شود. از طرف دیگر، میکس اصلی را می توانید خودتان تهیه کنید. در هر دو نوع، مخلوط به هر ظرف PCR بدون الگو توزیع می شود و نمونه DNA جداگانه در انتها اضافه می شود.
استفاده از میکس مستر چندین مزیت دارد: اول اینکه تعداد مراحل تک پیپتینگ کاهش می یابد. به این ترتیب هم خطر خطای کاربر در حین پیپت کردن و هم خطر آلودگی به حداقل می رسد و البته در زمان نیز صرفه جویی می شود. در اصل، دقت پیپتینگ نیز بالاتر است، زیرا حجم های بزرگتر دوز می شود. درک این موضوع هنگام بررسی داده های فنی پیپت ها آسان است: هرچه حجم دوز کمتر باشد، انحرافات می تواند بیشتر باشد. این واقعیت که همه فرآورده‌ها از یک ظرف می‌آیند، تأثیر مثبتی بر همگنی دارد (اگر خوب مخلوط شوند). این همچنین تکرارپذیری آزمایش ها را بهبود می بخشد.
هنگام تهیه مخلوط اصلی، حداقل 10 درصد حجم اضافی باید اضافه شود (مثلاً اگر 10 آماده سازی لازم است، بر اساس 11 محاسبه کنید)، به طوری که حتی آخرین ظرف به درستی پر شود. به این ترتیب، نادرستی (خفیف) پیپتینگ، و اثر از دست رفتن نمونه هنگام دوز کردن محلول های حاوی شوینده را می توان جبران کرد. مواد شوینده در محلول های آنزیمی مانند پلیمرازها و میکس های اصلی وجود دارند که باعث تشکیل کف و باقی مانده در سطح داخلی نرمال می شوند.نوک پیپت.
بسته به کاربرد و نوع مایعی که باید توزیع شود، روش صحیح پیپتینگ (1) باید انتخاب شود و تجهیزات مناسب انتخاب شود. برای محلول‌های حاوی مواد شوینده، یک سیستم جابجایی مستقیم یا نوک‌های پیپت با احتباس کم به عنوان جایگزینی برای پیپت‌های بالشتک هوا توصیه می‌شود. اثر ازنوک پیپت ACEبر روی یک سطح به ویژه آبگریز است. مایعات حاوی مواد شوینده لایه ای از داخل و خارج باقی نمی گذارند، به طوری که می توان از دست دادن محلول را به حداقل رساند.
علاوه بر دوز دقیق تمام اجزاء، همچنین مهم است که هیچ گونه آلودگی در آماده سازی رخ ندهد. استفاده از مواد مصرفی با خلوص بالا کافی نیست، زیرا فرآیند پیپت کردن در پیپت بالشتک هوا می تواند ذرات معلق در هوا را تولید کند که در پیپت باقی می مانند. DNA موجود در آئروسل را می توان از یک نمونه به نمونه بعدی در مرحله پیپتینگ زیر منتقل کرد و در نتیجه منجر به آلودگی شود. سیستم های جابجایی مستقیم که در بالا ذکر شد نیز ممکن است این خطر را به حداقل برسانند. برای پیپت های بالشتک هوا، استفاده از نوک فیلتر برای محافظت از مخروط پیپت با نگه داشتن پاشش، ذرات معلق در هوا و مولکول های زیستی منطقی است.
زمان ارسال: دسامبر-06-2022