آیا راه دیگری برای دور انداختن صفحات معرف تاریخ مصرف گذشته وجود دارد؟

کاربردهای استفاده

از زمان اختراع صفحه معرف در سال 1951، در بسیاری از کاربردها ضروری شده است. از جمله تشخیص بالینی، زیست شناسی مولکولی و زیست شناسی سلولی، و همچنین در تجزیه و تحلیل مواد غذایی و داروسازی. اهمیت صفحه معرف را نباید دست کم گرفت زیرا کاربردهای علمی اخیر شامل غربالگری با توان بالا به ظاهر غیرممکن است.

این صفحات در طیف گسترده ای از کاربردها در مراقبت های بهداشتی، دانشگاهی، داروسازی و پزشکی قانونی استفاده می شوند، این صفحات با استفاده از پلاستیک یکبار مصرف ساخته می شوند. به این معنی که پس از استفاده، آنها را در کیسه‌هایی جمع می‌کنند و به مکان‌های دفن زباله فرستاده می‌شوند یا با سوزاندن دفع می‌شوند - اغلب بدون بازیافت انرژی. این صفحات زمانی که به زباله فرستاده می‌شوند، باعث ایجاد حدود 5.5 میلیون تن زباله پلاستیکی آزمایشگاهی می‌شوند که هر سال تولید می‌شود. از آنجایی که آلودگی پلاستیکی در حال تبدیل شدن به یک مشکل جهانی و نگرانی فزاینده است، این سوال مطرح می شود که آیا می توان صفحات معرف تاریخ مصرف گذشته را به روشی سازگارتر با محیط زیست دفع کرد؟

ما در مورد اینکه آیا می‌توانیم صفحات معرف را دوباره استفاده و بازیافت کنیم، بحث می‌کنیم و برخی از مسائل مرتبط را بررسی می‌کنیم.

صفحات معرف از چه چیزی ساخته شده اند؟

صفحات معرف از ترموپلاستیک قابل بازیافت پلی پروپیلن ساخته می شوند. پلی پروپیلن به دلیل ویژگی هایی که دارد - یک ماده مقرون به صرفه، سبک، بادوام و با محدوده دمایی همه کاره - به عنوان یک پلاستیک آزمایشگاهی مناسب است. همچنین استریل، محکم و به راحتی قابل قالب گیری است و از نظر تئوری به راحتی دفع می شود. آنها همچنین می توانند از پلی استایرن و سایر مواد ساخته شوند.

با این حال، پلی پروپیلن و سایر پلاستیک‌ها از جمله پلی استایرن که به عنوان راهی برای حفظ دنیای طبیعی از فرسودگی و بهره‌برداری بیش از حد ایجاد شده‌اند، اکنون نگرانی‌های زیست‌محیطی زیادی را ایجاد می‌کنند. این مقاله بر روی صفحات تولید شده از پلی پروپیلن تمرکز دارد.

دور انداختن صفحات معرف

صفحات معرف منقضی شده از اکثر آزمایشگاه های خصوصی و عمومی بریتانیا به یکی از دو روش دفع می شوند. آنها یا "کیسه" شده و به محل های دفن زباله فرستاده می شوند، یا سوزانده می شوند. هر دوی این روش ها برای محیط زیست مضر هستند.

دفن زباله

پس از دفن شدن در محل دفن زباله، محصولات پلاستیکی بین 20 تا 30 سال طول می کشد تا به طور طبیعی تجزیه شوند. در طول این مدت مواد افزودنی مورد استفاده در تولید آن، حاوی سمومی مانند سرب و کادمیوم، می تواند به تدریج در سطح زمین نفوذ کرده و در آب های زیرزمینی پخش شود. این می تواند عواقب بسیار مضری برای چندین سیستم زیستی داشته باشد. دور نگه داشتن صفحات معرف از زمین یک اولویت است.

سوزاندن

زباله‌سوزان زباله‌ها را می‌سوزانند که وقتی در مقیاس انبوه انجام شود می‌تواند انرژی قابل استفاده تولید کند. هنگامی که از سوزاندن به عنوان روشی برای از بین بردن صفحات معرف استفاده می شود، مسائل زیر به وجود می آید:

● هنگامی که صفحات معرف سوزانده می شوند، می توانند دیوکسین و وینیل کلرید را تخلیه کنند. هر دو با اثرات مضر بر انسان همراه هستند. دیوکسین ها بسیار سمی هستند و می توانند باعث سرطان، مشکلات تولید مثل و رشد، آسیب به سیستم ایمنی بدن شوند و با هورمون ها تداخل داشته باشند [5]. وینیل کلرید خطر ابتلا به نوع نادر سرطان کبد (آنژیوسارکوم کبدی) و همچنین سرطان های مغز و ریه، لنفوم و لوسمی را افزایش می دهد.

● خاکستر خطرناک می تواند هم اثرات کوتاه مدت (مانند تهوع و استفراغ) و هم اثرات طولانی مدت (مانند آسیب کلیه و سرطان) ایجاد کند.

● انتشار گازهای گلخانه ای از کوره های زباله سوز و منابع دیگر مانند وسایل نقلیه گازوئیلی و بنزینی به بیماری های تنفسی کمک می کند.

● کشورهای غربی اغلب زباله‌ها را برای سوزاندن به کشورهای در حال توسعه می‌فرستند، که در برخی موارد در تأسیسات غیرقانونی قرار می‌گیرند، جایی که بخارات سمی آن به‌سرعت به یک خطر برای سلامتی ساکنان تبدیل می‌شود و منجر به همه چیز از بثورات پوستی گرفته تا سرطان می‌شود.

● طبق سیاست وزارت محیط زیست، دفع از طریق سوزاندن باید آخرین راه حل باشد.

مقیاس مشکل

NHS به تنهایی سالانه 133000 تن پلاستیک تولید می کند که تنها 5 درصد آن قابل بازیافت است. بخشی از این ضایعات را می توان به صفحه معرف نسبت داد. همانطور که NHS اعلام کرد که برای یک NHS سبزتر [2] است، متعهد به معرفی فناوری نوآورانه برای کمک به کاهش ردپای کربن خود با تغییر از تجهیزات یکبار مصرف به قابل استفاده مجدد در صورت امکان است. بازیافت یا استفاده مجدد از صفحات معرف پلی پروپیلن هر دو گزینه ای برای دفع صفحات به روشی سازگارتر با محیط زیست هستند.

استفاده مجدد از صفحات معرف

96 بشقاب چاهدر تئوری می توان دوباره استفاده کرد، اما تعدادی از عوامل وجود دارد که به این معنی است که این اغلب قابل دوام نیست. اینها عبارتند از:

● شستن آنها برای استفاده مجدد بسیار وقت گیر است

● تمیز کردن آنها، به ویژه حلال ها، هزینه ای دارد

● اگر از رنگ ها استفاده شده باشد، حلال های آلی مورد نیاز برای حذف رنگ ها ممکن است صفحه را حل کنند

● تمام حلال ها و مواد شوینده استفاده شده در فرآیند تمیز کردن باید به طور کامل حذف شوند

● بشقاب باید بلافاصله پس از استفاده شسته شود

برای ایجاد امکان استفاده مجدد از بشقاب، پس از فرآیند تمیز کردن، صفحات باید از محصول اصلی قابل تشخیص نباشند. عوارض دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود، از جمله اگر صفحات برای تقویت اتصال پروتئین درمان شده باشند، روش شستشو نیز ممکن است خواص اتصال را تغییر دهد. این بشقاب دیگر مانند نسخه اصلی نخواهد بود.

اگر آزمایشگاه شما مایل به استفاده مجدد استصفحات معرف، بشقاب شوی های خودکار مانند این ممکن است گزینه مناسبی باشد.

بازیافت صفحات معرف

بازیافت صفحات شامل پنج مرحله است.

● مجموعه

● مرتب سازی

● نظافت

● پردازش مجدد با ذوب - پلی پروپیلن جمع آوری شده به یک اکسترودر وارد می شود و در دمای 4640 درجه فارنهایت (2400 درجه سانتیگراد) ذوب می شود و پلت می شود.

● تولید محصولات جدید از PP بازیافت شده

چالش ها و فرصت ها در بازیافت صفحات معرف

بازیافت صفحات معرف انرژی بسیار کمتری نسبت به تولید محصولات جدید از سوخت‌های فسیلی مصرف می‌کند [4]، که این انتخاب را امیدوارکننده می‌سازد. با این حال، تعدادی از موانع وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.

پلی پروپیلن بازیافت ضعیفی دارد

در حالی که پلی پروپیلن را می توان بازیافت کرد، تا همین اواخر یکی از کم بازیافت ترین محصولات در سراسر جهان بوده است (در ایالات متحده تصور می شود که با نرخ کمتر از 1 درصد برای بازیابی پس از مصرف کننده بازیافت می شود). دو دلیل اصلی برای این وجود دارد:

● جداسازی - 12 نوع پلاستیک مختلف وجود دارد و تشخیص تفاوت بین انواع مختلف بسیار دشوار است که جداسازی و بازیافت آنها را دشوار می کند. در حالی که فناوری دوربین جدید توسط Vestforbrænding، Dansk Affaldsminimering Aps و PLASTIX توسعه یافته است که می تواند تفاوت بین پلاستیک ها را تشخیص دهد، معمولاً از آن استفاده نمی شود، بنابراین پلاستیک باید به صورت دستی در منبع یا با فناوری نادرست مادون قرمز نزدیک طبقه بندی شود.

● تغییرات ویژگی - پلیمر استحکام و انعطاف پذیری خود را از طریق بازیافت های متوالی از دست می دهد. پیوندهای بین هیدروژن و کربن موجود در ترکیب ضعیف تر می شود و کیفیت مواد را تحت تأثیر قرار می دهد.

با این حال، دلایلی برای خوش بینی وجود دارد. Proctor & Gamble با مشارکت PureCycle Technologies در حال ساخت یک کارخانه بازیافت PP در شهرستان لورنس، اوهایو است که پلی پروپیلن بازیافتی با کیفیتی «بکر مانند» ایجاد خواهد کرد.

پلاستیک های آزمایشگاهی از طرح های بازیافت مستثنی هستند

علیرغم اینکه صفحات آزمایشگاهی معمولاً از مواد قابل بازیافت ساخته می شوند، این یک تصور غلط رایج است که همه مواد آزمایشگاهی آلوده هستند. این فرض به این معنی است که صفحات معرف، مانند همه پلاستیک‌ها در مراقبت‌های بهداشتی و آزمایشگاه‌ها در سراسر جهان، به‌طور خودکار از طرح‌های بازیافت حذف شده‌اند، حتی در مواردی که برخی از آنها آلوده نیستند. برخی از آموزش ها در این زمینه ممکن است برای مبارزه با آن مفید باشد.

علاوه بر این، راه‌حل‌های جدیدی توسط شرکت‌های تولیدکننده تجهیزات آزمایشگاهی ارائه می‌شود و دانشگاه‌ها برنامه‌های بازیافت را راه‌اندازی می‌کنند.

گروه تراکم حرارتی راه‌حل‌هایی ایجاد کرده است که به بیمارستان‌ها و آزمایشگاه‌های مستقل اجازه می‌دهد پلاستیک‌ها را در محل بازیافت کنند. آنها می توانند پلاستیک ها را از منبع جدا کرده و پلی پروپیلن را به بریکت های جامد تبدیل کنند که می تواند برای بازیافت ارسال شود.

دانشگاه ها روش های ضدعفونی داخلی را توسعه داده اند و با کارخانه های بازیافت پلی پروپیلن برای جمع آوری پلاستیک های ضدعفونی شده مذاکره کرده اند. سپس پلاستیک استفاده شده در دستگاه پلت می شود و برای انواع محصولات دیگر استفاده می شود.

به طور خلاصه

صفحات معرفمواد مصرفی روزانه آزمایشگاهی هستند که به تخمینی 5.5 میلیون تن زباله پلاستیکی آزمایشگاهی تولید شده توسط حدود 20500 موسسه تحقیقاتی در سراسر جهان در سال 2014 کمک می کنند.

صفحات معرف تاریخ مصرف گذشته که از لحاظ تاریخی از طرح‌های بازیافت حذف شده‌اند، به این ضایعات و آسیب‌های زیست‌محیطی ناشی از پلاستیک‌های یکبار مصرف کمک می‌کنند.

در بازیافت صفحات معرف و سایر ظروف پلاستیکی آزمایشگاهی که می‌توانند در مقایسه با تولید محصولات جدید انرژی کمتری برای بازیافت مصرف کنند، چالش‌هایی وجود دارد که باید بر آنها غلبه کرد.

استفاده مجدد یا بازیافتبشقاب چاه 96هر دو روشی سازگار با محیط زیست برای برخورد با صفحات استفاده شده و تاریخ مصرف گذشته هستند. با این حال، مشکلاتی در ارتباط با بازیافت پلی پروپیلن و پذیرش پلاستیک استفاده شده از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی و NHS و همچنین استفاده مجدد از صفحات وجود دارد.

تلاش ها برای بهبود شستشو و بازیافت و همچنین بازیافت و پذیرش زباله های آزمایشگاهی ادامه دارد. فن آوری های جدید در حال توسعه و پیاده سازی هستند به این امید که بتوانیم صفحات معرف را به روشی سازگارتر با محیط زیست دفع کنیم.

موانعی وجود دارد که هنوز باید در این زمینه به چالش کشیده شود و برخی تحقیقات و آموزش های بیشتر توسط آزمایشگاه ها و صنایعی که در این زمینه کار می کنند، وجود دارد.