هنگامی که حجم‌های پیپت‌سازی از 0.2 تا 5 µL، دقت و صحت پیپ‌ت‌گذاری از اهمیت بالایی برخوردار است، یک تکنیک خوب پیپت‌سازی ضروری است، زیرا اشتباهات در حمل و نقل با حجم‌های کوچک آشکارتر است.
از آنجایی که تمرکز بیشتری بر کاهش معرف ها و هزینه ها می شود، حجم کمتری تقاضای زیادی دارد، به عنوان مثال، برای آماده سازی PCR Mastermix یا واکنش های آنزیمی. اما پیپت کردن حجم‌های کوچک از 0.2 تا 5 µL چالش‌های جدیدی را برای دقت و دقت پیپت‌سازی ایجاد می‌کند. نکات زیر ضروری است:
- اندازه پیپت و نوک: همیشه پیپتی را با کمترین حجم اسمی ممکن و کوچکترین نوک انتخاب کنید تا بالشتک هوا تا حد امکان کوچک باشد. هنگام پیپت کردن 1 میکرولیتر، به جای پیپت 1 تا 10 میکرولیتری، یک پیپت 0.25 - 2.5 میکرولیتری و نوک منطبق را انتخاب کنید.
- کالیبراسیون و نگهداری: ضروری است که پیپت های شما به درستی کالیبره و نگهداری شوند. تنظیمات کوچک و قطعات شکسته روی پیپت منجر به افزایش شدید مقادیر خطای سیستماتیک و تصادفی می شود. کالیبراسیون بر اساس ISO 8655 باید سالی یک بار انجام شود.
- پیپت های جابجایی مثبت: بررسی کنید که آیا پیپت جابجایی مثبت با دامنه حجم کم در آزمایشگاه خود دارید یا خیر. به طور کلی، استفاده از این نوع پیپت منجر به نتیجه بهتر پیپت کردن از نظر دقت و دقت نسبت به پیپت های کلاسیک بالشتک هوا می شود.
- سعی کنید از حجم‌های بزرگ‌تر استفاده کنید: ممکن است نمونه خود را رقیق کنید تا در واکنش نهایی حجم‌های بزرگ‌تری را با همان مقدار پیپت کنید. این می تواند خطاهای پیپت را با حجم نمونه بسیار کم کاهش دهد.
علاوه بر ابزار خوب، محقق باید تکنیک پیپتینگ بسیار خوبی نیز داشته باشد. به مراحل زیر توجه ویژه ای داشته باشید:
- اتصال نوک: پیپت را روی نوک گیر نکنید زیرا ممکن است به انتهای نوک ظریف آسیب برساند و باعث تغییر جهت پرتو مایع شود یا به روزنه آسیب برساند. فقط هنگام اتصال یک نوک فشار کم وارد کنید و از یک پیپت با مخروط نوک فنری استفاده کنید.
- نگه داشتن پیپت: در زمان انتظار برای سانتریفیوژ، سیکلر و غیره، پیپت را در دست خود نگیرید. داخل پیپت گرم می شود و بالشتک هوا را به سمت انبساط سوق می دهد و در نتیجه هنگام پیپت کردن، از حجم تنظیم شده انحراف پیدا می کند.
- پیش خیس شدن: مرطوب شدن هوای داخل نوک و پیپت، نوک را برای نمونه آماده می کند و از تبخیر در هنگام آسپیراسیون حجم انتقال جلوگیری می کند.
- آسپیراسیون عمودی: این امر هنگام دست زدن به حجم های کوچک بسیار مهم است تا از اثر مویرگی که زمانی که پیپت در زاویه نگه داشته می شود، جلوگیری شود.
- عمق غوطه وری: برای جلوگیری از ورود مایع به نوک به دلیل اثر مویرگی، نوک را تا حد امکان کمتر غوطه ور کنید. قانون سرانگشتی: هر چه نوک و حجم آن کوچکتر باشد، عمق غوطه وری کمتر می شود. هنگام پیپت کردن حجم های کوچک حداکثر 2 میلی متر را توصیه می کنیم.
- توزیع در زاویه 45 درجه: هنگامی که پیپت در زاویه 45 درجه نگه داشته شود، جریان بهینه مایع تضمین می شود.
- تماس با دیواره رگ یا سطح مایع: حجم های کوچک را تنها زمانی می توان به درستی توزیع کرد که نوک آن در مقابل دیواره رگ قرار گیرد یا در مایع غوطه ور شود. حتی آخرین قطره از نوک را می توان با دقت دفع کرد.
- دمیدن: پس از توزیع حجم های کم برای تخلیه حتی آخرین قطره مایع موجود در نوک، دمش اجباری است. دمیدن باید در مقابل دیواره رگ نیز انجام شود. هنگام دمیدن در سطح مایع مراقب باشید که حباب های هوا را به داخل نمونه وارد نکنید.
زمان ارسال: فوریه-18-2021