Με την αυξανόμενη συνειδητοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των πλαστικών απορριμμάτων και της αυξημένης επιβάρυνσης που σχετίζεται με την απόρριψή τους, υπάρχει μια προσπάθεια να χρησιμοποιείται ανακυκλωμένο αντί για παρθένο πλαστικό όπου είναι δυνατόν. Καθώς πολλά εργαστηριακά αναλώσιμα είναι κατασκευασμένα από πλαστικό, αυτό εγείρει το ερώτημα εάν είναι δυνατή η μετάβαση σε ανακυκλωμένα πλαστικά στο εργαστήριο και εάν ναι, πόσο εφικτό είναι.
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν πλαστικά αναλώσιμα σε ένα ευρύ φάσμα προϊόντων μέσα και γύρω από το εργαστήριο – συμπεριλαμβανομένων των σωλήνων (Κρυοβιακοί σωλήνες,Σωλήνες PCR,Σωλήνες φυγοκέντρησης), Μικροπλάκες (πλάκες καλλιέργειας,24,48,96 πλάκα βαθέων πηγαδιών, PCR παλέτες), άκρες πιπέτας(Αυτοματοποιημένες ή καθολικές συμβουλές), πιάτα Petri,Φιάλες αντιδραστηρίων,και άλλα. Για να έχετε ακριβή και αξιόπιστα αποτελέσματα, τα υλικά που χρησιμοποιούνται στα αναλώσιμα πρέπει να έχουν τα υψηλότερα πρότυπα όσον αφορά την ποιότητα, τη συνέπεια και την καθαρότητα. Οι συνέπειες της χρήσης υποβαθμισμένων υλικών μπορεί να είναι σοβαρές: τα δεδομένα από ένα ολόκληρο πείραμα ή μια σειρά πειραμάτων μπορεί να γίνουν άχρηστα με ένα μόνο αναλώσιμο να αποτύχει ή να προκαλέσει μόλυνση. Λοιπόν, είναι δυνατόν να επιτευχθούν αυτά τα υψηλά πρότυπα χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένα πλαστικά; Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε πώς γίνεται αυτό.
Πώς ανακυκλώνονται τα πλαστικά;
Παγκοσμίως, η ανακύκλωση πλαστικών είναι μια αναπτυσσόμενη βιομηχανία, η οποία καθοδηγείται από την αυξημένη συνειδητοποίηση των επιπτώσεων που έχουν τα πλαστικά απόβλητα στο παγκόσμιο περιβάλλον. Ωστόσο, υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις στα προγράμματα ανακύκλωσης που λειτουργούν σε διάφορες χώρες, τόσο ως προς την κλίμακα όσο και ως προς την εκτέλεση. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, το πρόγραμμα Green Point, όπου οι κατασκευαστές πληρώνουν για το κόστος της ανακύκλωσης του πλαστικού στα προϊόντα τους, εφαρμόστηκε ήδη από το 1990 και έκτοτε επεκτάθηκε σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Ωστόσο, σε πολλές χώρες η κλίμακα της ανακύκλωσης πλαστικών είναι μικρότερη, εν μέρει λόγω των πολλών προκλήσεων που συνδέονται με την αποτελεσματική ανακύκλωση.
Η βασική πρόκληση στην ανακύκλωση πλαστικών είναι ότι τα πλαστικά είναι μια πολύ πιο διαφορετική χημική ομάδα υλικών από, για παράδειγμα, το γυαλί. Αυτό σημαίνει ότι για να αποκτήσετε ένα χρήσιμο ανακυκλωμένο υλικό, τα πλαστικά απόβλητα πρέπει να ταξινομηθούν σε κατηγορίες. Διαφορετικές χώρες και περιοχές έχουν τα δικά τους τυποποιημένα συστήματα για την ταξινόμηση των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων, αλλά πολλές έχουν την ίδια ταξινόμηση για τα πλαστικά:
- Τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET)
- Πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (HDPE)
- Πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC)
- Πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας (LDPE)
- Πολυπροπυλένιο (PP)
- Πολυστυρένιο (PS)
- Αλλος
Υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην ευκολία της ανακύκλωσης αυτών των διαφορετικών κατηγοριών. Για παράδειγμα, οι ομάδες 1 και 2 είναι σχετικά εύκολο να ανακυκλωθούν, ενώ η κατηγορία «άλλη» (ομάδα 7) συνήθως δεν ανακυκλώνεται5. Ανεξάρτητα από τον αριθμό της ομάδας, τα ανακυκλωμένα πλαστικά μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από τα παρθένα αντίστοιχά τους ως προς την καθαρότητα και τις μηχανικές ιδιότητες. Ο λόγος για αυτό είναι ότι ακόμη και μετά τον καθαρισμό και τη διαλογή, παραμένουν ακαθαρσίες, είτε από διαφορετικούς τύπους πλαστικών είτε από ουσίες που σχετίζονται με την προηγούμενη χρήση των υλικών. Επομένως, τα περισσότερα πλαστικά (σε αντίθεση με το γυαλί) ανακυκλώνονται μόνο μία φορά και τα ανακυκλωμένα υλικά έχουν διαφορετικές εφαρμογές από τα παρθένα αντίστοιχά τους.
Ποια προϊόντα μπορούν να κατασκευαστούν από ανακυκλωμένα πλαστικά;
Το ερώτημα για τους χρήστες του εργαστηρίου είναι: Τι γίνεται με τα εργαστηριακά αναλώσιμα; Υπάρχουν δυνατότητες παραγωγής πλαστικών εργαστηριακής ποιότητας από ανακυκλωμένα υλικά; Για να προσδιοριστεί αυτό, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε προσεκτικά τις ιδιότητες που αναμένουν οι χρήστες από τα αναλώσιμα του εργαστηρίου και τις συνέπειες της χρήσης υποβαθμισμένων υλικών.
Η πιο σημαντική από αυτές τις ιδιότητες είναι η καθαρότητα. Είναι σημαντικό οι ακαθαρσίες στο πλαστικό που χρησιμοποιείται για τα εργαστηριακά αναλώσιμα να ελαχιστοποιούνται, καθώς μπορούν να εκπλυθούν από το πολυμερές και να εισέλθουν σε δείγμα. Αυτά τα αποκαλούμενα εκπλυμένα μπορούν να έχουν μια σειρά από εξαιρετικά απρόβλεπτες επιδράσεις, για παράδειγμα, σε καλλιέργειες ζωντανών κυττάρων, ενώ επηρεάζουν επίσης αναλυτικές τεχνικές. Για το λόγο αυτό, οι κατασκευαστές εργαστηριακών αναλώσιμων επιλέγουν πάντα υλικά με ελάχιστα πρόσθετα.
Όσον αφορά τα ανακυκλωμένα πλαστικά, είναι αδύνατο για τους παραγωγούς να προσδιορίσουν την ακριβή προέλευση των υλικών τους και συνεπώς τους ρύπους που μπορεί να υπάρχουν. Και παρόλο που οι παραγωγοί καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για τον καθαρισμό των πλαστικών κατά τη διαδικασία ανακύκλωσης, η καθαρότητα του ανακυκλωμένου υλικού είναι πολύ χαμηλότερη από τα παρθένα πλαστικά. Για το λόγο αυτό, τα ανακυκλωμένα πλαστικά είναι κατάλληλα για προϊόντα των οποίων η χρήση δεν επηρεάζεται από χαμηλές ποσότητες εκπλυσίμων. Παραδείγματα περιλαμβάνουν υλικά για την κατασκευή σπιτιών και δρόμων (HDPE), ρούχα (PET) και υλικά αντικραδασμικής προστασίας για συσκευασία (PS)
Ωστόσο, για τα εργαστηριακά αναλώσιμα, καθώς και για άλλες ευαίσθητες εφαρμογές, όπως πολλά υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα, τα επίπεδα καθαρότητας των τρεχουσών διαδικασιών ανακύκλωσης δεν επαρκούν για να εγγυηθούν αξιόπιστα, αναπαραγώγιμα αποτελέσματα στο εργαστήριο. Επιπλέον, η υψηλή οπτική διαύγεια και οι σταθερές μηχανικές ιδιότητες είναι απαραίτητες στις περισσότερες εφαρμογές εργαστηριακών αναλώσιμων, και αυτές οι απαιτήσεις επίσης δεν ικανοποιούνται όταν χρησιμοποιούνται ανακυκλωμένα πλαστικά. Ως εκ τούτου, η χρήση αυτών των υλικών θα μπορούσε να οδηγήσει σε ψευδή θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα στην έρευνα, σε σφάλματα στις ιατροδικαστικές έρευνες και σε εσφαλμένες ιατρικές διαγνώσεις.
Σύναψη
Η ανακύκλωση πλαστικών είναι μια καθιερωμένη και αυξανόμενη τάση παγκοσμίως που θα έχει θετικό, διαρκή αντίκτυπο στο περιβάλλον μειώνοντας τα πλαστικά απόβλητα. Στο εργαστηριακό περιβάλλον, το ανακυκλωμένο πλαστικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εφαρμογές που δεν εξαρτώνται τόσο από την καθαρότητα, για παράδειγμα τη συσκευασία. Ωστόσο, οι απαιτήσεις για εργαστηριακά αναλώσιμα όσον αφορά την καθαρότητα και τη συνοχή δεν μπορούν να ικανοποιηθούν από τις τρέχουσες πρακτικές ανακύκλωσης, και ως εκ τούτου αυτά τα είδη πρέπει να κατασκευάζονται ακόμη από παρθένα πλαστικά.
Ώρα δημοσίευσης: Ιαν-29-2023