Πώς να μεταφέρετε μικρούς όγκους με χειροκίνητες πιπέτες

Καθώς δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στη μείωση των αντιδραστηρίων και του κόστους, οι μικρότεροι όγκοι είναι σε μεγάλη ζήτηση, π.χ. για την παρασκευή PCR Mastermix ή αντιδράσεων ενζύμων. Αλλά η τοποθέτηση μικρών όγκων με πιπέτα από 0,2 – 5 µL θέτει νέες προκλήσεις για την ακρίβεια και την ακρίβεια της πιπέτας. Τα ακόλουθα σημεία είναι απαραίτητα:

1. Μέγεθος πιπέτας και μύτης: Επιλέγετε πάντα τη πιπέτα με τον χαμηλότερο δυνατό ονομαστικό όγκο και το μικρότερο άκρο για να διατηρείτε το μαξιλάρι αέρα όσο το δυνατόν μικρότερο. Όταν μεταφέρετε με πιπέτα 1 μL, π.χ., επιλέξτε μια πιπέτα 0,25 – 2,5 μL και το αντίστοιχο άκρο αντί για μια πιπέτα 1 – 10 μL.
2. Βαθμονόμηση και συντήρηση: Είναι σημαντικό οι πιπέτες σας να είναι σωστά βαθμονομημένες και συντηρημένες. Μικρές ρυθμίσεις και σπασμένα εξαρτήματα σε μια πιπέτα οδηγούν σε μαζική αύξηση στις τιμές συστηματικών και τυχαίων σφαλμάτων. Μια βαθμονόμηση σύμφωνα με το ISO 8655 πρέπει να εκτελείται μία φορά το χρόνο.
3. Πιπέτες θετικής μετατόπισης: Ελέγξτε εάν έχετε στο εργαστήριό σας μια πιπέτα θετικής μετατόπισης με μικρό εύρος όγκου. Σε γενικές γραμμές, η χρήση αυτού του τύπου πιπέτας οδηγεί σε καλύτερο αποτέλεσμα της πιπέτας όσον αφορά την ακρίβεια και την ακρίβεια σε σχέση με τις κλασικές πιπέτες με μαξιλάρι αέρα.
4. Προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε μεγαλύτερους όγκους: Μπορείτε να εξετάσετε το ενδεχόμενο να αραιώσετε το δείγμα σας για να μεταφέρετε με πιπέτα μεγαλύτερους όγκους με την ίδια ποσότητα στην τελική αντίδραση. Αυτό μπορεί να μειώσει τα σφάλματα με πιπέτα με πολύ μικρούς όγκους δειγμάτων.

Εκτός από ένα καλό εργαλείο, ο ερευνητής πρέπει να έχει μια πολύ καλή τεχνική πιπέτας. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα παρακάτω βήματα:

1. Προσάρτημα άκρου: Μην μπλοκάρετε την πιπέτα στο άκρο, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο άκρο του λεπτού άκρου και να προκαλέσει ανακατεύθυνση της δέσμης υγρού ή να προκαλέσει βλάβη στο στόμιο. Εφαρμόστε ελαφρά μόνο πίεση όταν προσαρμόζετε ένα άκρο και χρησιμοποιείτε μια πιπέτα με κώνο κορυφής με ελατήριο.
2. Κρατήστε την πιπέτα: Μην κρατάτε την πιπέτα στο χέρι σας ενώ περιμένετε τη φυγόκεντρο, τον κυκλοποιητή κ.λπ. Το εσωτερικό της πιπέτας θα θερμανθεί και θα οδηγήσει το μαξιλάρι αέρα να διασταλεί, με αποτέλεσμα αποκλίσεις από τον ρυθμισμένο όγκο κατά τη μεταφορά με πιπέτα.
3. Προδιαβροχή: Η ύγρανση του αέρα μέσα στο άκρο και την πιπέτα προετοιμάζει το άκρο για το δείγμα και αποφεύγει την εξάτμιση κατά την αναρρόφηση του όγκου μεταφοράς.
4. Κατακόρυφη αναρρόφηση: Αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν χειρίζεστε μικρούς όγκους για να αποφύγετε το τριχοειδές φαινόμενο που συμβαίνει όταν η πιπέτα κρατιέται υπό γωνία.
5. Βάθος βύθισης: Βυθίστε το άκρο όσο το δυνατόν λιγότερο για να αποτρέψετε την είσοδο υγρού στο άκρο λόγω του τριχοειδούς φαινομένου. Εμπειρικός κανόνας: Όσο μικρότερο είναι το άκρο και ο όγκος, τόσο μικρότερο είναι το βάθος βύθισης. Συνιστούμε το μέγιστο 2 mm όταν εισάγετε με πιπέτα μικρούς όγκους.
6. Διανομή υπό γωνία 45°: Η βέλτιστη ροή του υγρού είναι εγγυημένη όταν η πιπέτα κρατιέται σε γωνία 45°.
7. Επαφή με το τοίχωμα του αγγείου ή την επιφάνεια υγρού: Μικροί όγκοι μπορούν να διανεμηθούν σωστά μόνο όταν το άκρο κρατιέται στο τοίχωμα του αγγείου ή βυθιστεί σε υγρό. Ακόμη και η τελευταία σταγόνα από την άκρη μπορεί να διανεμηθεί με ακρίβεια.
8. Blow-out: Ένα φύσημα είναι υποχρεωτικό μετά τη διανομή χαμηλών όγκων για τη διανομή ακόμη και της τελευταίας σταγόνας υγρού που υπάρχει στο άκρο. Το φύσημα θα πρέπει επίσης να πραγματοποιείται στο τοίχωμα του αγγείου. Προσέξτε να μην φέρνετε φυσαλίδες αέρα στο δείγμα όταν εκτελείτε ένα φύσημα στην επιφάνεια του υγρού.